Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

                         


                                            ΜΙΑΣ ΓΕΛΑΣΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η νύχτα του Οκτώβρη ήταν το πιο απελπιστικό  πρόσωπο μου. πήγα σένα ταβερνάκι . Κάθισα  αναστέναξα βαριά. Ήταν ένα ξέσπασμα από την σκέψη  για την αναποδιά της ζωής. Περιέφερα το βλέμμα, από κάπου στο βάθος .Άρχισα να ονειροπολώ και να σκέπτομαι όσα είχαν φύγει. Ορίστε ο κύριος παρακαλώ;  Φέρε μου κάτι να πιώ με  μεζέ; Αμέσωωωως  έφτασεεεεε; Χρέωσε ένα σφραγιστό και μια καλή ποικιλία. Πήρα άδειασα το λησμονοβότανο, άρχισα να το περιεργάζομαι αχόρταγα, τσίμπησα μια δυο και κατέβασα  μονοκόμματο αυτό πού θα με άφηνε από την σκέψη και την λησμονιά. Άρχισα και άλλο ,και άλλο . Ώσπου  μπλέχτηκαν οι χαρές  με της λύπες σε εκείνο  τον παράξενο χορό της μοίρας του ανθρώπου  .Αργοκυλούσε  πότε ένα δάκρυ και νέρωνε ,και πότε ανθούσε ένα πικρό χαμόγελο που έκρυβε μέσα μου την δυστυχία και την πίκρα μιας γελασμένης ημέρας. .Εκεί μέσα προσπαθούσα να βρω ,ότι πολύτιμο έχασα. Την χαρά, την λύπη, την  καλοσύνη, την κατανόηση.  Έκλαιγα για τον χαμό ,δάκρυζα για την ατυχία μου. Προσπαθούσα τόσο λίγο  που όλες οι εικόνες της ζωής σαν αστραπή άφηναν εκεί στο ποτήρι την στιγμιαία γαλήνη. Έφευγαν και μαζεύονταν  στα τρίσβαθα του εαυτού μου. Το  άγχος ζωγραφισμένο με τυραννούσε και προσπαθούσε να μου στερέψει κάθε δάκρυ. Αχνά  αυλάκωναν ένα κουρασμένο  πρόσωπο πού ένιωθα  λύπη, καημό,  στεναχώρια, υπερηφάνεια. Αλλά ποτέ ταπείνωση. Κράτησα ένα δάκρυ το τελευταίο,  να μη  με χαλάσει η αδυναμία της στιγμής .Κράτησα  για γιατρικό  αυτό που έκαιγε τα σωθικά μου. Ήθελα να γίνει αγίασμα   στο ίδιο μου το σώμα  και της τύχης.. τα χέρια μου που άλλοτε σκληρά και ατίθασα κινούνταν μέσα στην ζωή .Άλλοτε σκόρπιζαν καλοσύνη και ευτυχία σε στιγμές που έπρεπε, τώρα ζητούν ένα αποκούμπι να σταματήσουν. Νόμιζα πως έβλεπα αυτό που ζητούσα, τα άπλωσα να βρω  το στήριγμα, το νόμισα τόσο  σταθερό πίστεψα με όλη την δύναμη της ψυχής μου ότι θα κρατούσε .Αχ ο δύστυχος τι συμφορά μου!!!έφυγε σαν σκιά από μπροστά μου.

                                        Ηλίας Κουτσώνας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου